Allah Neden Sürekli Kendisini Anmamızı İster?

Ahzab suresinde Allah şöyle buyurur:

”Ey iman edenler, Allah’ı çokça zikredin ve onu sabah akşam tesbih edin”

Bazı ateistler hiç düşünmeden hemen bunu ”Allah egoist/kibirli” diye yorumluyorlar ve kendilerini rahatlatıyorlar. Bakın arkadaşlar düşünmemek kolay olandır. Siz gerçeği bilmek değil kandırılmak istiyorsunuz.

Zaten birçok ayette Allah kendisi için ”Ben hiçbir şeye muhtaç değilim” diyorken kalkıpta Allah bir şeylere muhtaçmış gibi yorumlar yapmak komik oluyor.

Allah’ı hatırlamayan/düşünmeyen/anmayan biri o an Allah’a inanmayan biri ile aynı konumdadır. Doğru mu?

Allah diye bir varlığın şuurunda olmak demek bütün olumsuzluklarda, çaresizliklerde ve sıkıntılarda başvurulabilcek bir kapı demektir. Allah’ı anmadığın zaman ise öyle bir kapı yoktur demektir. Öyle bir kapının olabilmesi için de bolca anmak gerekir. İnsan ne kadar çok anarsa o kadar sağlam bir konumda olur. Ayrıca bu sadece olumsuzluklar gerçekleştikten sonra geçerli değildir. Olumsuzluklar gerçekleşmeden önce ilerde olabilcek olumsuzlukların etkisini de düşürecektir. Hatta bazı şeyleri olumsuzluk olarak görmemeni bile sağlayabilir.

Düşünsenize her an sizin yanınızda, hatta Kuran’ın da tabir ettiği gibi ”şah damarınızdan daha yakın” bir varlık var ve o varlığın size her türlü psikolojik destek verebileceğine inanıyorsunuz. Böyle biri hayattaki tüm olumsuzluklara karşı daha hazırlıklı değil midir? (İnanmayanlar ”velev ki öyle” diye sorgulayabilirler.)

Psikolojik açıdan Allah boşluğunu doldurabilecek başka bir unsur varsa lütfen söyleyin biz de bunun saçma olduğunu kabul edelim. Hatta psikoloji alanında uzmanlığı olanlardan da bunu duymak isteriz.

Eş ve dost da elbette insana psikolojik destek verebilirler ama hepsi bir yere kadar. Bunların hepsi koşullarla sınırlı şeylerdir. Allah ise mekan ve koşullarla sınırlı bir şey değildir. İnsanın zihinsel sağlığı yerinde olduğu sürece Allah’ı anmayı engelleyebilecek hiçbir şey yoktur.

Peki böyle makul bir açıklama varken Allah’ın bizim onu sıkça anmamızı istemesinde garipsenecek bir şey olabilir mi? Bundan nasıl Allah’ın egoist bir tanrı olduğu sonucunu çıkartabiliriz ki? Aksine, bu, Allah’ın üzerimizdeki merhametinin somut bir örneğidir.

”Ey insanlar! Allah’a muhtaç olan sizsiniz. Allah ise hiç kimseye muhtaç olmayan ve hamde lâyık olandır.”

(Fatır suresi 15. ayet)