Allah İle Karşılıklı Konuşan Şehit Sahabe
Kur’an’da açık bir şekilde Allah’ın bir insan ile doğrudan konuşmasının mümkün olmadığı ifade edilir:
“Kendisiyle Allah’ın konuşması, bir beşer için olacak (şey) değildir; ancak bir vahiy ile ya da perde arkasından veya bir elçi gönderip kendi izniyle dilediğine vahyetmesi (durumu) başka. Gerçekten O, yüce olandır, hüküm ve hikmet sahibidir.”
(Şura Suresi 51).
Ancak bu ayete rağmen bir rivayette Allah’ın şehit edilen bir sahabe ile arada bir engel olmaksızın direkt olarak konuştuğu iddia edilmiştir:
“Bir defasında ben üzgün bir halde iken Resulullah ile karşılaşmıştık. Bana: ‘Seni niye böyle üzgün görüyorum’ buyurdu. ‘Babam Uhud’da şehit düştü. Geriye bakıma muhtaç horanta ve bir de borç bıraktı’ dedim. Bunun üzerine: ‘Allah’ın babana hazırladığı nimeti sana müjde edeyim mi?’ dedi. Ben: ‘Evet!’ deyince: ‘Allah, hiç kimse ile yüz yüze konuşmuş değildir, daima perde gerisinde konuşur. Ancak, babanı ihya etti ve perdesiz konuştu: ‘Ey kulum,’ dedi. ‘Ne dilersen benden iste vereyim!’ ‘Ey Rabbim’ dedi baban, beni dirilt, senin yolunda ikinci sefer bir daha öldürüleyim.’ Allah Teâla hazretleri: ‘Ama ben daha önce şu hükmü koymuşum: ‘Ölenler artık geri dönmeyecekler’ buyurdu.”[1]
[1] Tirmizi, Tefsir Al-i İmran, (3013).
