Burnun İçinde Geceleyen ve Ezan Duyunca Yellenerek Kaçan Şeytan
Hadis rivayetlerinde şeytanın garip halleri ile ilgili birtakım iddialar yer alır.
Şeytanın helâda insanların makatlarıyla oynadığı,[1]
namaz için çağrı yapıldığı vakit, şeytanın sesli sesli yellenerek oradan uzaklaştığı,[2]
uykudan uyanıldığı zaman üç kere sümkürülmesi gerektiği çünkü şeytanın, burnun içinde gecelediği söylenir.[3]
Bir başka rivayetteBütün gece sabaha kadar uyuyan bir adam için peygamberimizin: “Öyleyse o adamın kulaklarına -veya kulağına- şeytan işemiştir.”[4] dediği,
bir başka rivayette de “Biriniz uyuduğu zaman şeytan onun ense köküne üç düğüm atar. Her bir düğümü attığı yere, ‘Gecen uzun olsun, yat, uyu!’ diye eliyle vurur” dediği iddia edilmiştir.[5]
Yine hadislerde hoşlanmadığı bir rüya gören kişinin, sol tarafına üç defa tükürmesi ve şeytanın şerrinden üç defa Allah’a sığınarak yattığı tarafından öbür yanına dönmesi,[6]
Allah’ın hapşıranı sevdiği, fakat esneyeni sevmediği çünkü esnemenin şeytandan olduğu ve esnemesi gelen kişinin onu gücü yettiği kadar engellemeye çalışması çünkü biri esnediği zaman şeytanın ona güldüğü,[7]
bir başka rivayette de esneyen kişinin eliyle ağzını tutması aksi halde şeytanın o kişinin ağzına gireceği iddia edilir.[8]
Yine bir rivayette deRamazan ayı girdiğinde cennet kapılarının açıldığı, cehennem kapılarının kapandığı ve şeytanların bağlandığı iddia edilmiştir.[9]
Bir rivayette ise Hz. İsa dışında doğan tüm çocukların ağlamalarının sebebinin şeytanın gelip onları dürtmesi ve ağlatması olduğu iddia edilmiştir:
“Resulullah buyurdular ki: Âdemoğlundan doğduğu vakit, şeytanın dürtüp de ağlatmadığı kimse yoktur. Bundan sadece Meryem oğlu İsa hariçtir.”[10]
[1] Ebu Davud, Taharet 19, (35).
[2] Buhari, Ezan 4, Amel fi’s-Salat 18, Sehv 6, Bed’ü’l-Halk 11; Müslim, Salat 19, (389), Mesacid 83, (389); Ebu Davud, Salat 31, (516); Nesai, Ezan 30, (2, 21).
[3] Buhari, Bed’ül-Halk 11, (6, 243); Müslim, Taharet 23, (238); Nesai, Taharet 73, (1, 67).
[4] Buhari, Teheccüd 13, Bed’ü’l-Halk 11; Müslim, Müsafirin 205; Nesai, Kıyamü’l-leyl 5.
[5] Buhari, Teheccüd 12, Bed’ü’l-Halk 11; Müslim, Müsafirin 207; Ebu Davud, Tatavvu 18; İbn Mace, İkamet 174.
[6] Buhari, Tıbb 39; Müslim, Rü’ya 5; Ebu Davud, Edeb 88; İbn Mace, Ta’bir 4.
[7] Buhari, Edeb 125, 128; Tirmizi, Edeb 7.
[8] Müslim, Zühd 57, 58; Ebu Davud, Edeb 89.
[9] Buhari, Savm 5, Bed’ul-Halk 11; Müslim, Sıyam 1, 2, 4, 5.
[10] Buhari, Enbiya 44, Bed’ü’l-Halk 11, Tefsir, Al-i İmran 2; Müslim, Fezail 147, (2366).
